Tom
Hey, ik ben Tom De Mits, een Belgische moto adventure reiziger en freelance journalist van het gezegende jaar 1973. Van kleins af ben ik altijd gefascineerd geweest door motoren, maar het was mijn vaders vaste overtuiging dat een doodskist een betere investering zou zijn met exact hetzelfde resultaat. Harde woorden om me duidelijk te maken dat hij het niet gemunt had op de risico’s van motorrijden. Ouders kunnen soms zo beschermend zijn tot op het niveau dat ze kinderdromen aan diggelen slaan. Hoewel ik een grootoom had die zo nu en dan zijn nieuwste motoraanwinst kwam showen. Ik herinner mij het gebrul van de motoren nog levendig. Haren komen recht in mijn nek als ik eraan terugdenk. Maar mijn ouders, die leek het niks te doen.
Hoe het reisvirus me te pakken kreeg
Ik moet een jaar of 16 geweest zijn toen ik door Europa begon te trekken met de rugzak. Ik herinner me de motoren op de ferry van Zuid-Italië naar Griekenland. Stoere mannen in zweterige lederen pakken waren het die ermee reden. Dat waren nog eens avonturiers. Ik wist dat eens ik op eigen benen zou staan, ik hetzelfde zou doen. Reizen, rijden, verre oorden ontdekken en vooral genieten van de vrijheid!
Toen ik na mijn studies begon te werken duurde het niet lang voor ik door het bedrijf werd uitgestuurd naar, laat ik het zo noemen, meer uitdagende werkomgevingen. Ik begon als management consultant projectwerk bij een olie exploratie firma in Congo en Angola en later werkte ik vooral in Oost-Europa. Het was nog niet zo gek lang na de val van de Berlijnse muur, dus ook daar lagen de levensomstandigheden soms mijlenver van wat we in het westen gewend waren. Maar net dat maakte alles zo ongelofelijk interessant. Het reisvirus had me finaal te pakken zo blijkt.
Mijn eerste motor
Het duurde tot ik begin dertig was voor ik uiteindelijk mijn eerste motor onder de kont kreeg. Diezelfde grootoom verzekerde mij dat ik een BMW GSA nodig had wilde ik op een deftige manier kunnen reizen. Ik volgde zijn advies om later te ontdekken dat er andere motoren waren die beter aanleunden bij het soort reizen die ik deed, maar op die eerste motor reisde ik toch naar heel wat interessante landen: Marokko, Zuid-Amerika en later, nadat ik Caroline had leren kennen, reden we samen van Brussel helemaal naar het Midden-Oosten en terug. Maar ik wilde meer, veel meer. Sinds die eerste trip naar Marokko begonnen ik te dromen van een heuse wereldreis en toen ik Caroline ontmoette was ik maar al te blij dat ze perfect in die droom paste en ook begon te reizen met de motor.
Klaar voor het echte werk
We maakten er de gewoonte van om elk jaar samen een serieuze motorreis te maken. Zo gingen we naar Namibië, Ijsland, Iran, Noord-Afrika, Turkije, … En het beviel ons samen steeds meer. Ik belandde in de vreemde situatie dat ik elk jaar opnieuw gedurende 11 maanden zat te dromen en reizen zat voor te bereiden eerder dan me gedurende die periode bezig te houden met andere dingen. Ik denk dat dit een teken aan de wand was, dat dat grote project er nu eindelijk maar eens moest komen, dat mijn carrière nu maar eens een serieuze wending moest nemen. Dus hier sta ik dan, samen met mijn geweldige partner Caroline, klaar om voor 5 jaar te vertrekken op wereldreis met de motor als mijn nieuwe werkplek!
Caroline
Ik ben Caroline, geboren in 1980 in de bruisende studentenstad Leuven. Ik ben opgegroeid met 3 geweldige broers, en hoewel ik veel met poppen speelde, heb ik toch altijd een stoer kantje gehad. Ik heb altijd goed geweten wat ik wou en deed dan ook mijn best om dat te bereiken. Zo heb ik mijn grootste kinderdroom waargemaakt: ik wou als enthousiaste juf een bende kinderen alles aanleren wat ze (volgens mij) nodig hebben in het leven. Tot op de dag van vandaag vind ik dit één van de mooiste jobs ter wereld!
Waarom op wereldreis?
Ik ben een heel nieuwsgierig iemand. Nieuwsgierig naar het leven van andere mensen, naar hun ideeën, hun gevoelens. Nieuwsgierig ook naar hun diepste geheimen. Tijdens deze trip wil ik dichter bij de mensen komen, wil ik hun wereld beter leren begrijpen en vertellen over mijn wereld.
Ik vind het zalig om nieuwe ervaringen op te doen, om desolate plekjes te ontdekken, om dingen te doen die ik nog nooit eerder deed. Ik laat mij graag onderdompelen in een cultuur die erg verschilt van de mijne, in maaltijden met voor mij onbekende ingrediënten, in gesprekken met anderen…
Waarom met de motor?
Toen ik Tom leerde kennen, was hij net terug van een reis door Zuid-Amerika. De passie waarmee hij vertelde, maakte dat ik meteen verliefd werd op hem. Dit wou ik ook! Ik kon nog niet met de motor rijden, maar dat heeft niet lang geduurd… Amper enkele weken later stond er een BMW F650 Dakar voor mij te blinken in de garage en was ik ingeschreven voor mijn eerste rijlessen. Datzelfde jaar maakten we onze eerste trip naar het zuiden van Jordanië en terug. Een rijbewijs van net twee weken oud en nooit meer dan 200 km gereden, ik moet je niet vertellen dat deze trip van meer dan 10 000 km een hele uitdaging was voor mij. Maar ik was verkocht en de trips volgden elkaar op.
Ik vind reizen met de moto vooral zalig omdat je onderweg zoveel indrukken opdoet. Je hoort, ziet, ruikt en voelt bijna alles: de natte regen, de warmte van de zon, de geur van bloemen of net paardenmest, de dieren langs de kant van afgelegen paden en de adembenemende natuur… Prachtig!
Spannend? Natuurlijk wel!
Materiële zaken achterlaten vind ik eigenlijk niet zo moeilijk. Zelfs mijn onafscheidelijke ‘high heels’ kan ik missen. Het afscheid van familie en vrienden echter, dat wordt zwaar. Gelukkig heb je de dag van vandaag genoeg mogelijkheden om in contact te blijven met het thuisfront. Maar de lieve knuffels, het schouderklopje, de begrijpende blik… ik zal het even zonder moeten doen. Ik hoop maar dat ze beseffen dat ik enorm veel aan hen zal denken.
Ik hoop ook dat ze beseffen dat ik hier beter van ga worden. Ik sta op een punt in het leven waarop ik het dagdagelijkse moet loslaten, iets anders moet gaan doen. Ik ben hier echt klaar voor!
En die hoogtevrees en het gebrek aan oriëntatievermogen, daar wordt onderweg zeker aan gewerkt! 😉