Duurtijd Farafenni: 1.5 uur (30 min Senegal, 1 uur Gambia)
Duurtijd Soma: 1 uur (45 min Gambia, 15 min Senegal)
Kostprijs Senegal: 500 CFA voor een passavant formulier
Kostprijs Gambia: 1000 CFA onofficieel (Farafenni) , 1000 CFA officieel (Soma)
We wilden vanuit Mbour naar de Casamance regio en om een lange omweg te vermijden kozen we ervoor om 30 km door Gambia te rijden. De Gambiaanse corruptie is berucht, zo hoorden we her en der. Deze keer moeten we de geruchten helaas bevestigen.
Stap 1: Immigratie Senegal voor het afstempelen van het paspoort. Vriendelijk en correct.
Stap 2: Douane Senegal voor het afstempelen van de Carnet de Passages. De douanier drong erop aan het document af te stempelen, ondanks de korte afstand doorheen Gambia. Hij scheurde de export voucher niet af.
Stap 3: Laat in het stalletje recht tegenover het douaneloket een passavant formuliertje invullen voor 500 CFA. Dit is geen officiële prijs maar een Senegalese kerel heeft er zijn job van gemaakt om die formuliertjes in te vullen. Kan je net zo goed zelf. De douane drong erop aan geen Carnet de Passages aan te bieden in Gambia. De passavant zou voldoende zijn om enkel door te reizen.
Stap 4: We rijden de grens over en bied je aan bij de Gambiaanse politie voor paspoortcontrole. De politieman vraagt 1000 CFA en er ontstaat een lange discussie. Ik vertel hem dat ik niet begrijp waarom ik hem 1000 CFA moet. Hij heeft mijn paspoort en weigert dat terug te geven tot ik betaal. Als ik een ontvangstbewijs wil, zal het 15000 CFA kosten. Hij vraagt of ik een Carnet de Passages heb. Ik zeg ja, maar ook dat ik er geen gebruik van wil maken. Volgens hem ben ik verplicht en zal het me 20€ per CDP kosten. Ik begrijp niet wat de politie met de douanedocumenten te maken heeft. Ik zeg dat ik journalist ben en dan kan een passavant ineens weer wel. Maar wel aan 1000 CFA. De discussie duurt een eeuwigheid en ik besluit me over te geven en te betalen.
Stap 5: De douane vraagt 1000 CFA om de passavant af te stempelen zonder ontvangstbewijs. Ik vertel de man dat ik weet hoe de vork in de steel zit en dat hij dat ook weet, daar ben ik zeker van. Hij weigert en zegt dat iedereen betaalt. Ik ben niet iedereen en ik ben een journalist. 30 seconden later zet zijn chef de stempel. Nog even langs de politie voor de uitgaande stempel: opnieuw het gezeur voor 1000 CFA. De chef van de douane rukt de paspoorten uit de hand van de politieman en geeft ze terug aan mij, afgestempeld en wel. Ze roken duidelijk onraad.
Stap 6: We rijden Gambia binnen en nemen de ferry naar Soma voor 400 CFA/motor.
Stap 7: Gambia terug uitgeraken. Gambia immigratie: gezeur om 1000 CFA. De dame wil haar geld of ze geeft de paspoorten niet terug. Ik weiger. Op een onbewaakt moment slaag ik erin de paspoorten te nemen en wandel er ongestoord mee naar buiten. Ze roept me nog iets na, maar verder heb ik haar niet meer gehoord.
Stap 8: De douane lijkt goed gebrieft over ons en als ze me zien aankomen moet er ineens druk gebeld worden. Het duurt even en er wordt gevraagd hoeveel ik al heb betaald bij het binnenkomen. Ondertussen maak ik vriendelijk duidelijk dat ik geen onofficieel geld ga betalen. 15 minuten wordt er over en weer gebeld. Ik snap er niks van. Er lijkt iets op til. Ineens komt een andere persoon binnen met een boekje ontvangstbewijzen. Ostentatief worden er twee exemplaartjes ingevuld en moet ik 1000 CFA betalen. Ze wilden duidelijk tonen dat e.e.a. toch zogezegd officieel verloopt.
Stap 9: De politie schrijft ons in in een logboek en zet de nodige stempels. 1000 CFA aub. Ik neem de paspoorten zeg kordaat “non” en wandel naar buiten.
Stap 10: We rijden Senegal binnen, passeren langs immigratie voor de paspoorten en douane voor de Carnets de Passages (kan hier wel aan de grens worden ingevuld), hoeven niks te betalen en rijden glimlachend Casamance in Senegal binnen. Geen corruptie hier.